Аруцюн Памбукчан
Аруцюн Памбукчан | |
---|---|
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 1 ліпеня 1950[1] (74 гады) |
Месца нараджэння | |
Краіна | |
Музычная дзейнасць | |
Прафесіі | музыкант, спявак |
Інструменты | гітара, вакал, bouzouki[d], bağlama[d] і dhol[d] |
Жанры | поп-музыка, фолк-музыка і Armenian revolutionary song[d] |
Узнагароды | |
haroutpamboukjian.com | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аруцюн Памбукчан (нарадзіўся 3 кастрычніка 1950, Ерэван; арм.: Հարություն Փամբուքչյան; англ.: Harout Pamboukchyan), таксама вядомы як Дзах Арут (арм.: Ձախ Հարութ; англ.: Dzakh Harout) — армянскі спявак. Вядомы як выканавец танцавальных, народных і рэвалюцыйных песень.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Вучыўся гульні на гітары, бузукі, сазе, дхале, ударных і піяніна, арганізаваў групу «Эрэбуні», гуляючую размаітую музыку — ад Азнавура да Прэслі і Deep Purple. Яшчэ ў савецкія гады пад ціскам цэнзуры і КДБ быў змушаны пакінуць родную Арменію. У 1975 годзе пераехаў у Ліван, пазней асталяваўся ў ЗША, дзе і жыве разам з жонкай і сынам. У канцы 1980-х шматкроць і з вялікім поспехам выступіў на цэнтральным ерэванскім стадыёне «Раздан».
Гарлапаняць жыве ў Злучаных Штатах Амерыкі, у штаце Каліфорнія, і актыўна бярэ ўдзел у дабрачыннай і грамадскай дзейнасці армянскай абшчыны ЗША. Папулярнасць яго даўно выйшла з армянскіх колаў і пашырылася сярод амерыканцаў, якім не абыякавая культура армянскага народа.
На Радзіме выканаўца ён вядомы, як «Дзах» Арут, многія лічаць яго адным з заснавальнікаў прымітыўнай плыні «Рабіс» (ад арганізацыі «Працаўнікі Мастацтва», што дзейнічала ў савецкі час) у армянскай песні.
Аруту прынеслі славу песні Артура Месчана. Альбом «Рэквіем» Месчана, у які ўлучаны легендарныя песні як «Ур эір, Аствац?», Дзах Арут прымудрыўся выпусціць раней аўтара, бо Месчан меў праблемы з органамі спецслужбаў. Гэты плагіят стаў самым скандальным і ганебным выпадкам у гісторыі армянскай музыкі.
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Официальный сайт Архівавана 12 жніўня 2011. (англ.)
- Фан-клуб Арута Памбукчяна Архівавана 9 сакавіка 2009. (руск.)